La Peseta Teatro
El sábadu día 20 celebróse la gala d'entrega de los Premios del VIII Festival de Teatru Amateur "Ciudad de Oviedo", organizado
por FETEAS con la colaboración delAyuntamientu capitalín.
Concurríen un total de catorce compañíes amateurs asturianes asociaes a la Federación de Teatru Amateur d'Asturies. Grupos que contribuyeron a faer un festival de lo más variáu,
tocando dende'l xéneru costumista clásicu d'Eladio Verde al anováu d'Oliva, Carmen Campo, Segis Meana o Carmen Duarte, pasando pola adautación de clásicos del teatru contemporaniu
como Ionesco o Salom y la puesta n'escena d'autores asturianos, como Maxi Rodríguez o Casona.
Representantes d'eses compañíes, amás de la xunta direutiva de la federación y los miembros del xuráu, aconceyáronse nel Auditoriu "Príncipe Felipe" pa la entrega los premios, que
fue conducía d'una manera tan cenciella como efeutiva y divertida, pol grupu La Galerna.
El rei nun tá tan muertu.
|
| María Veiga, Kuka Suárez, Cris Bravo, Manuel Caño y Fernando Zapatero (La Peseta) |
El gran ganador de la xornada fue'l grupu xixonés La Peseta Teatro, que garró ná menos que cuatro premios (meyor direición, meyor actor principal, meyor actor
secundariu y meyor vestuariu, amás de les nominaciones nes categoríes de meyor actriz, meyor actriz secundaria y meyor escenografía), pola versión de El rey se
muere de Eugène Ionesco, qu'estrenaren nel Teatru Jovellanos, el 13 d'abril (cuando ficimos reseña d'ello nel blogue).
Ye'l premiu merecíu a un bayurosu trabayu bien fechu. La llectura personal que Cristina Bravo fai d'esti testu allocáu ye perfechamente correspondía na puesta n'escena y na
interpretación del grupu actoral, too ello enmarcao nuna atmósfera escénica impecablemente absurda. Los "peseteros" llogren cola agonía del rei caprichosu treslladar al
espeutador al reinu mauricientu, faciéndolu pasar por dellos estaos d'empatía, hasta pol paralelismu cola sociedá actual...
Sinceramente, espero qu'estos reconocimientos sirvan pa que La Peseta suba'l so rei a más escenarios. Dende'l so estrenu, namái fue puesta n'otres dos ocasiones: en Valdés y
nel Festival d'Uviéu. Y ye bien triste qu'obres d'esta calidá tengan tantes dificultaes p'alcontrar un sitiu onde ser mostraes.
Vuelvo a glayar: "¡Salú pol rei moribundu!"
13:12
